Misia gdzie jesteś ?

Chciałam Wam dziś pokazać misia, a raczej Misię :) - maleńką, mieści się w dłoni :)
Misia była wczoraj bohaterką naszego wieczoru - raczej dramatycznego :(

Misia jest moim tworkiem :)

Uszyłam ją z rok temu :)

Bardzo chciałam spróbować swoich sił w szyciu misiaków, nie miałam jednak żadnych potrzebnych do tego materiałów.

Więc jak to mówią "potrzeba matką wynalazku" :)

Pocięłam czapkę Świętego Mikołaja i skradłam futerko :)

Z modeliny ulepiłam oczka i nosek, a rzęsy to po prostu włosie z pociętego pędzelka :)

I ubrudziłam ją farbą akrylową ;)

I tak narodziła się Misia :)

Siedziała słodko na półeczce nie wadząc nikomu - do wczoraj.

Wczoraj nadmiernie zainteresowali się nią moi chłopcy - szczególnie młodszy Mikołajciu.

Wychodząc na dwór na spacer wcisnął ją w kieszeń - no bo Misia też musi iść :)

Muszę przyznać, że pilnował ją jak mógł.

Jak biegł trzymał się za kieszonkę żeby nie wypadła.

Ja też starałam się mieć ich na oku.

I tak moje łobuziaki plątały się po osiedlu to tu, to tam aż nadszedł czas powrotu do domu.

I nastąpiło straszne odkrycie - Misia zniknęła :(

Oj nawet nie wiedziałam, że z takim małym pluszowym misiem może wiązać się taka dawka emocji

. . . i to nie tylko Mikołajka ale i moich.

Znów plątaliśmy się wszędzie tam gdzie byliśmy - a byliśmy chyba wszędzie.

Misi nie ma. 

Odstawiłam chłopców do domu, do taty i było mi tak autentycznie smutno, że mówię idę szukać sama.

Najbardziej było mi przykro, że może gdzieś w trawie leżeć taka porzucona, poniewierana przez tą naszą pogodę . . . mniej by mnie bolało gdybym wiedziała, że jakieś dzieciątko ją przygarnęło . . .

No i poszłam . . . i szukałam, i szukałam . . .

I znalazłam :)

I tak postanowiłam jednak pokazać Wam Misię :)

Bo myślę, że na to zasługuje :)

Pozdrawiam Was ciepło i wiosennie :)